Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Γαλάζιο

Απέραντη θάλασσα η ματιά μου και χάνεσαι μέσα της
γιατί είσαι κύμα που ταξιδεύει απο άνεμο σ'άνεμο,
καμαρωτό και ατίθασο και αφηνιασμένο
μέχρι να αγκαλιάσει τα βράχια,να σκορπιστεί στον αέρα,
να βρεθεις μια ακόμη σταγόνα στον ωκεανο.

Γιατί είμαι άνεμος
και κάθε τι που αγαπάς παίρνει σάρκα στην δική μου την άβυσσο
ο ουρανός καθρεπτίζεται σε έναν άλλο παράδεισο
κι αν μια σταγόνα αξίζει όλα αυτά,
πόσο άραγε θα άξιζε μια ολόκληρη θάλασσα..

Γιατί είμαστε αστέρια που φέγγουν ανεκπλήρωτα όνειρα
και κάθε βράδυ τρεμοπαίζουν λιγότερο.
Με τα μάτια κλειστά τα φαντάζομαι πιό φωτεινά
πιό κοντά στα φεγγάρια που ίσως κάποτε ήμασταν.

Μη φοβάσαι λοιπόν
να δείς στον καθρέπτη το γλυκό σου χαμόγελο
να απλώσεις το χέρι , να με αγγίξεις στα σκοτεινά.
Τελικά είναι ωραία να έισαι της θάλασσας κύμα κι αστέρι
να γεννιέσαι ξανά και ξανά..
Να πετάς σε αεράκι ελεύθερο , σε γαλάζια αγκαλιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου